Türkiye yabancı STK’lar için en zor ülke

TÜSEV, ‘Örgütlenme Özgürlüğü Açısından Yabancı STK’ların Kayıt Süreçleri’ başlıklı bir bilgi notu yayınladı. Bilgi notunda, örgütlenme özgürlüğü hakkı ve STK’ların kayıt olmasıyla ilgili uluslararası normlar ve standartlar çerçevesinde dikkate alınması önerilen temel ilkelere yer verildi. Türkiye Üçüncü Sektör Vakfı’nın (TÜSEV) ‘Örgütlenme Özgürlüğü Açısından Yabancı STK’ların Kayıt Süreçleri’ başlıklı bir bilgi notunda, Türkiye’deki yabancı STK’ların kayıt […]

TÜSEV, ‘Örgütlenme Özgürlüğü Açısından Yabancı STK’ların Kayıt Süreçleri’ başlıklı bir bilgi notu yayınladı. Bilgi notunda, örgütlenme özgürlüğü hakkı ve STK’ların kayıt olmasıyla ilgili uluslararası normlar ve standartlar çerçevesinde dikkate alınması önerilen temel ilkelere yer verildi.

Türkiye Üçüncü Sektör Vakfı’nın (TÜSEV) ‘Örgütlenme Özgürlüğü Açısından Yabancı STK’ların Kayıt Süreçleri’ başlıklı bir bilgi notunda, Türkiye’deki yabancı STK’ların kayıt ve faaliyet süreçlerine dair değerlendirmeyle beraber karşılaştırmalı olarak Batı Balkan ülkeleri, Amerika, Belçika ve Bulgaristan’daki mevcut yasal durum ve uygulamalar da ele alındı.

Bilgi notundan bazı değerlendirmeler şöyle:

STK’ların Kayıt Süreçlerine Dair Uluslararası Standartlar

Örgütlenme özgürlüğü hakkı, uluslararası insan hakları hukuku koruması altında olan temel haklardan biridir. Uluslararası ve bölgesel düzeyde bağlayıcı veya tavsiye niteliğinde olan İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi, Siyasi ve Medeni Haklar Uluslararası Sözleşmesi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi örgütlenme özgürlüğü hakkını garanti altına alan hükümler içermektedir.

Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT)’in hazırladığı “Örgütlenme Özgürlüğü için Rehber” ulusal otoriteler tarafından gözetilmesi gereken asgari şartları ortaya koymaktadır. AGİT ve Avrupa Konseyi bölgesinde, birçok ülkede STK’lar için kayıt süreci öngörülüyor olsa da bazı ülkelerde bu sürece dair usuller örgütlenme özgürlüğünün kullanımını teşvik edici bir nitelikte değildir.

Özgürlüğün kullanımının önündeki engeller şunlardır:

• Kayıt sürecinin açık olmaması,
• Çok fazla belge istenmesi,
• Yüksek kayıt ücretleri,
• Kayıt yapan kurumlara çok geniş takdir yetkileri tanınması,
• Kayıt sürecinin çok uzun sürmesi.

Bunların yanı sıra, vatandaşlık ve oturum şartı aranması gibi diğer kurallar da ilgili ülke vatandaşı olmayanların ve yabancı STK’ların örgütlenme özgürlüğü haklarını kullanmaları noktasında engel teşkil etmektedir.

Türkiye araştırmanın kapsamında incelenen diğer ülkelerle karşılaştırıldığında, yabancı STK’lardan kayıt için en çok belge talep eden, kayıt sürecinde ve kayıt başvurularının değerlendirilmesi açısından ulusal STK’lardan farklı kriterler koyan, kayıt için üst bir otoriterinin onayını arayan ve başvurunun değerlendirilmesi için resmi değerlendirme süresi belirlemeyen tek ülke olarak gözükmektedir.

 

Bilgi notunun tamamına ulaşmak için tıklayınız